แมงกีนูนยักษ์ "มนตร์เสน่ห์แห่งเมืองปากชม"

         สวัสดีครับท่านผู้อ่านทุกท่านด้วยความเคารพเป็นอย่างสูง หลังจากที่เว้นว่างจากการเขียนบทความไปเสียนาน หวังว่าท่านผู้อ่านคงคิดถึงกันอยู่บ้างนะครับ วันนี้ขอนำเรื่องราวของอำเภอปากชมมาเล่าสู่ท่านผู้อ่านฟังนะครับ อำเภอปากชมเป็นอำเภอเล็กๆ ของจังหวัดเลย ซึ่งหลายท่านอาจจะยังไม่รู้จัก อำเภอปากชมแห่งนี้ตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำโขงตรงกันข้มมกับสปป.ลาว เป็นอำเภอเงียบๆ แต่ไม่เงียบด้านประเพณี วัฒนธรรม เพราะมีกิจกรรมต่างๆที่เปิดโอกาสให้คนในพื้นที่ทำกิจกรรมร่วมกันอยู่ตลอดทั้งปีเลยทีเดียว

        วันนี้ผมได้มีโอกาสเข้าร่วมกิจกรรมกับพี่น้องทางอำเภอปากชม ซึ่งกิจกรรมในช่วงเดือนมิถุนายน หลังจากเสร็จงานประเพณีบุญปั้งไฟแล้ว คงหนีไม่พ้นฤดูกาล "เก็บแมงกีนูนยักษ์ ริมฝั่งแม่น้ำโขง" ซึ่งพบเห็นได้ในพื้นที่อำเภอปากชม ตั้งแต่บ้านห้วยขอบห้วยเหียม มาปากเนียม สงาว ไล่ยาวไปถึงคกไผ่ หาดเบี้ยและบางส่วนของอำเภอเชียงคาน เช่น ห้วยซวก คกเหลาเหนือใต้ 

        การเก็บแมงกีนูนยักษ์นั้นต้องมีการลงทุนพอสมควรทั้งหลอดไฟ อุปกรณ์ต่าง และอาศัยความอดทนเป็นอย่างสูง ทั้งนี้ยังต้องใช้เทคนิคการสะท้อแสงให้แมงกีนูนยักษ์ที่วางไข่ตรงเกาะดินดอนกลางแม่น้ำโขงได้มองเห็นแสง ชาวบ้านได้ใช้แสงไฟสองสี โดยสีบนเป็นสีม่าวงสะท้อนแสงคล้ายกับไฟงานหมอลำซิ่ง  ส่วนด้านล่างใช้ไฟแสงสีขาว เมื่อถึงเวลา 19.00 น. - 20.00 น. ก็เป็นเวลาของกีนูนยักษ์ที่บินเข้าหาหลอดไฟ ต่างคนต่างเก็บได้เป็นจำนวนมาก สิ่งสำคัญคือต้องอาศัยดวงอีกด้วยว่าแมงกีนูนยักษ์จะบินเข้าหลอดไฟฟ้าของใครก่อนเพราะคนมาเก็บก็มีจำนวนมากเหมือนกับเจ้าแมงกีนูนยักษ์เลยทีเดียว ยิ่งแมงเยอะคนก็เยอะเป็นธรรมดา

ภาพเสาไฟเพื่อหลอกล่อแมงกีนูนยักษ์ ณ บริเวณบ้านหาดเบี้ย อำเภอปากชม ภาพโดย จีระพันธ์ โชติวัฒนานุสรณ์,2567

        กิจกรรมเก็บแมงกีนูนยักษ์ในครั้งนี้ มีทั้งลูกเล็กเด็กแดงไปจนถึงวัยรุ่นวัยทำงานตลอกจนวัยเกษียณก็มี นำรายได้มาสู่ชุมชน โดยแมงกีนูนย์ยักษ์แต่ละตัวเฉลี่ยอยู่ที่ 1.5 -2.5 บาทต่อตัว บางคนเก็บได้มากกว่าวันละ 2,000 ตัวก็มี ถือว่าเป็นการสร้างรายได้ของคนในชุมชนไปในตัว 

ภาพเสาไฟเพื่อหลอกล่อแมงกีนูนยักษ์ ณ บริเวณบ้านคกเหลาหนือ อำเภอเชียงคาน ภาพโดย จีระพันธ์ โชติวัฒนานุสรณ์,2567

"ยามอาทิตย์ ลับหาย ท้ายแนวเขา
ฟ้าสีเทา เริ่มคล้ำ ย้ำใจเหงา
แม่น้ำโขง ลมพลิ้ว ปลิวบางเบา
ปลายน้ำเงา โอนอ่อน ก่อนราตรี

ชายคนหนึ่ง ถือไฟ ไปพาดกิ่ง
แขวนกับไม้ ยาวนิ่ง ใต้พฤกษี
แสงสีส้ม ส่องวับ ระยับดี
ค่อยหลอกล่อ แมงดี ให้บินมา

แมงกีนูน ยักษ์ใหญ่ บินใกล้แสง
ปีกก็แดง แวววับ กับเงาฟ้า
บินหมุนไว วนรอบ เร่งรีบมา
ก่อนจะพา เกาะล่อ รอถูกจับ

เขาค่อยค่อย คว้ามือ ด้วยความช้า
ใส่เข่งผ้า ไว้เรียง ไม่ให้หลับ
แต่ละตัว เต็มอิ่ม บินมาสลับ
จนเข่งแน่น ปริ่มพับ กลับบ้านเรา

พรุ่งนี้เช้า ไฟเตา ถ่านร้อนแดง
แมงกีนูน คั่วแห้ง ส่งกลิ่นข้าว
กินกับแจ่ว พริกต้ม ในชามเบา
อร่อยเล่า เรื่องราว เมืองปากชม"

ภาพแมงกีนูนยักษ์ ภาพโดย จีระพันธ์ โชติวัฒนานุสรณ์,2567

        สำหรับใครที่ยังไม่เคยมาเก็บหรือไม่เคยลิ้มลองรสชาติของแมงกีนูนย์ยักษ์ ถ้ามีโอกาสเดินทางมาเที่ยวจังหวัดเลย ท่านสามารถแวะมาหาที่ชิมได้ที่อำเภอปากชม แต่ถ้าเลยช่วงเดือน มิถุนยน ไปแล้วต้องรออีกปีหน้านะครับ ที่ก็คือเรื่องราวดีๆเป็นเสน่ห์อีกอย่างหนึ่งของอำเภอปากชมที่ได้นำมาบอกกล่าวให้กับท่านผู้อ่านได้ทราบ โอกาสหน้าจะเป็นเรื่องราวใด โปรดติดตามนะครับ  



แสดงความคิดเห็น

ใหม่กว่า เก่ากว่า